محو تماشا

گفته بودی که چرا محو ِ تماشای منی

و چنان محو که یکدم مُژه بر هم نزنی

مُژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز ِ چشم تو به قدر مُژه بر هم زدنی..

فریدون مشیری

پ.ن: این شعر از ابتهاج نیست