چه فرقی به حال یک خیابان می کند
که یکی از ساختمان هایش رفته باشد؟
من به لیوان سوم و بشقاب چهارمی فکر می کنم که از سفره ها کم شد
به زنانی که هنوز از سر عادت
یک استکان چای اضافی می آورند
و کلید هایی که در جیب مردهای خانه ذوب شد
به اولین هفت سین بعد از این...
رویا شاه حسین زاده
پیامبری مونثم
با موهای روشن کوتاه
و اندوه های تاریک بلند
تا می توانید
به من ایمان نیاورید!
من خود
از بهشتی که وعده می دهم گریخته ام
جایی که فرشته های زیبای زیادی دارد
به درد زنان نمی خورد.
تا می توانید
به من بخندید
و به اندوههایتان
حتی
تا نمی توانید هم بخندید.
جهان اتفاق خنده داری بیش نبوده
و قبر پدرانمان را اگر بشکافیم
نیششان تا بنا گوش باز است.
رویا شاه حسین زاده
مکالمه های کوتاه
کفاف گلایه های بلند مرا نخواهد داد
تا کی سلام کنیم
حال هم را بپرسیم
و به هم دروغ بگوییم که خوبیم
دروغ هایمان از سیم های تلگراف و کوهها و دشت ها عبور کنند
و صادقانه به هم برسند
ما فقط
دروغهایمان به هم می رسد
من خوب نیستم...
اصلا
رویا شاه‌حسین‌زاده
بچه که بودم
پاییز
با روپوش سرمه ای از راه می رسید بزرگتر که شدم
پسر همسایه بود
سربازی که اسمم را
توی کلاهش نوشته بود
مادرش می گفت:
گروهبان جریمه اش کرده که هفت شب کشیک بدهد
آن وقتها دوستت دارم را نمی گفتند...
کشیک می دادند!
رویا شاه حسین زاده