فتح قلب من

اسلحه ات را غلاف کن

و پرچمت را 

بر فراز دهلیزهای قلبم

فرو کن

تو 

پیش از آغاز این جنگ 

مرا 

فتح کرده ای ...

کامران رسول زاده

داغم را تازه میکنی

دستم را داغ می گذارم

که نبینمت دیگر ،

تو اما هرشب

داغم را تازه می کنی ...

 کامران رسول زاده 

دستم به تو نمی‌رسد

دستم به تو نمی رسد،

حتی در شعرهایی

که با دست خودم می نویسم..

پس هم ‏چنان

در ارتفاع دورترین استعاره‌ها بمان!

مباد

که دست کسی به تو برسد...

کامران رسول زاده 

حلقه دار

چِشم چِشم

دو ابرو

شب سیاه و گیسو

گوش گوش

یه آغوش

کسی که شد فراموش

حالا بکش دو تا دست

رو زخمی که نشه بست

چوب چوب

یه گردن

حلقه ی دار

تو و من ...

کامران رسول زاده 

پادشاه عاشقان

تو می‏ توانستی تاج سرم باشی
که انگار من پادشاه عاشقان جهانم
و تو ملکه ی رشک برانگیزِ شعرها...
چه فایده،
حالا هر دو آدم ‏هایی معمولی هستیم...

کامران رسول زاده